Χρόνια τώρα, το κλασσικό ερώτημα αν ”ο ήλιος είναι φίλος ή εχθρός” απασχολεί τους ανθρώπους. Τελευταία η επιστημονική κοινότητα έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο Ήλιος μπορεί να θεωρηθεί φίλος από τη μία γιατί από αυτόν εξαρτώνται η ύπαρξή μας και η καλή μας υγεία, εχθρός-από την άλλη-όταν ξεπερνάμε το μέτρο. Τι γίνεται όμως με την τρύπα του όζοντος; Η απαντηση εδώ διαφοροποιείται…
Το θέμα των αρνητικών επιπτώσεων της ηλιακής ακτινοβολίας στον άνθρωπο, έχει προσλάβει τα τελευταία χρόνια ανησυχητικές διαστάσεις και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, ιδιαίτερα μάλιστα με τη διαπίστωση της τρύπας του όζοντος και στο βόρειο ημισφαίριο. Η ανησυχία αυτή οφείλεται στην επιστημονικά τεκμηριωμένη καρκινογεννητική επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας στο δέρμα, στην πρόκληση καταρράκτη στα μάτια και στην εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου.
Σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, με τόση ηλιοφάνεια (3.000 ώρες ετησίως είναι οι μέγιστες τιμές ηλιοφάνειας που παρατηρούνται στα Κύθηρα, στη Ζάκυνθο, στις νότιες ακτές της Πελοποννήσου και στις δυτικές ακτές της Κρήτης!), αξίζει να εξετάσουμε προσεκτικότερα το θέμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου